در نوروز ۱۳۳۷ که روزنامۀ فکاهی توفیق، بعد از چهار سال تعطیلی ناشی از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، این بار با نام و صاحبامتیاز و مدیر مسئول متفاوتی شروع به انتشار کرد، بر روی جلد نخستین شمارۀ آن کاریکاتور"حاجی فیروز"ی دیده میشد که به همراه میمونی برزمینهای از شعلههای آتش بشکن میزد و میرقصید و شعر معروف "اینجا بشکنم یار گله داره..." را میخواند. آنچه فوراً از این کاریکاتور درک میشد اشارۀ ملایم به محدودیتهای موجود در فضای سیاسی بعد از کودتا بود که با گذشت چهار سال هنوز سنگینی آن احساس میشد. بدین سان این اشارۀ ملایم و توأم با احتیاط فراوان به محدودیتهای بیان و قلم از زبان دو کاراکتر کمیک و مردمی بسیار زیرکانه بیان شده بود. اما مهمترین و تندترین پیام این کاریکاتور، که هم از دید مأموران تیزبین ممیزی و هم از توجه اکثریت خوانندگان آن به دور ماند، اشارۀ مستقیم به جهنمی بود که مردم در آن دست و پا میزدند و این معنی به وسیلۀ شعلههای سرکش آتش در زمینۀ تقریباً سراسری تصویر نشان داده شده بود.
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !